Vannacht heeft het behoorlijk geregend, en helaas spetterde het vanmorgen nog een beetje na. Maar dat mocht de pret niet drukken: we zijn gewoon op pad gegaan. De wind was gedraaid naar het noordwesten, en dat is wel fijn als je naar het zuidoosten fietst. Soms zit het mee, soms zit het tegen. De route-app van SNP werkte echt niet mee. We hadden hier eigenlijk aan de noordzijde, ook wel linkeroever genoemd, moeten rijden, maar daar konden we eigenlijk niet komen. Dan maar aan de zuidkant. Omdat we toch de Donau volgen de hele app maar uit gezet. Toen het wat harder ging regenen hebben we de regenjassen aangedaan en even later riep Loes: “Het lijkt wel of er iets aan mijn band zit, ik hoor zo’n raar geluid.” Stoppen en kijken, en ja hoor: lekke band. Een groot nietje zat keurig in de band geprikt.
Geen ramp, want ik heb bandenplakspullen bij me. Heb ik voor we weg gingen nog gecontroleerd. Dus, tassen er af, fiets op z’n kop, band lichten en het gaatje plakken. Alleen was de solutie in het tubetje opgedroogd. En ja, dat had ik natuurlijk niet gecontroleerd. Dus: band er weer op en naar het volgende dorpje lopen. Bijna 4 km met de fiets aan de hand. Iedereen behalve een Duitse vrouw zonder gereedschap en een Nederland stel op een combi fiets reed ons snel voorbij. De Nederlanders fietsen al 17 jaar de hele zomer en hij had verschillende reparatiesetjes bij zich. Allemaal met opgedroogde tubetjes solutie. Ik voelde me opeens een stuk minder dom. Uiteindelijk anderhalf uur later met de pont over naar de noordzijde en bij een tankstation solutie gekocht en de band geplakt terwijl Loes aan de thee zat.
Het uitzicht was wel weer heel afwisselend: tussen de bergen, dan weer door dorpjes iets verder weg van de Donau, tussen de wijngaarden en soms door een stad.
Na de grote stad Krems (niet zo leuk om door heen te fietsen) zijn we overgestoken over een mooie grote brug. We zagen achter ons de regen al aankomen.
De laatste 10 km haalde de bui ons in: ondanks de regenjassen kwamen we als verzopen katjes aan in ons Gasthof Zum Schwan. Inmiddels staat alles droog, hebben we een restaurant gevonden en zitten we samen naast de binnenplaats onze verhaaltjes te schrijven. Morgen de laatste rit van slechts 40 km naar Wenen. En terwijl ik dit schrijf….
Bis morgen. Tschüss!
Een afwisselende, avontuurlijke vakantie ! Zeker niet saai; er gebeurt van alles ! Allemaal uitdagingen !
Blijven genieten !
Echte doorzetters, regen lekke band. Maar mooie route om te fietsen. Nog veel plezier.
Maar goed dat jullie niet met de tent zijn zoals bij je tocht langs de Rijn.
Overigens lang geen leke band gehad uiteraard, dat wer wel.